Παγκόσμια Ημέρα Νερού 2023 – Επιταχύνοντας την Αλλαγή

Παγκόσμια Ημέρα Νερού 2023

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΝΕΡΟΥ 2023

ΕΠΙΤΑΧΥΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ

 
Γίνε η αλλαγή που θέλεις να δεις στον κόσμο. Κάνε σήμερα κάτι μικρό. Είναι εύκολο να αναλάβεις δράση. Κάθε μικρό βήμα βοηθάει!

 

Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών (UN) γιορτάζει τη Παγκόσμια Ημέρα Νερού (#WorldWaterDay) στις 22 Μαρτίου, με σκοπό την ευαισθητοποίηση και την έμπνευση για δράση για την αντιμετώπιση της κρίσης που υπάρχει παγκοσμίως σε θέματα νερού και υγιεινής. Το θέμα που επιλέχθηκε να προβληθεί προς ευαισθητοποίηση αυτή τη χρονιά είναι η επιτάχυνση της αλλαγής που πρέπει να γίνει με σκοπό την επίλυση της κρίσης αυτής.

Η Παγκόσμια Ημέρα Νερού 2023 ζητά από τους ανθρώπους να «Γίνουν η αλλαγή που θέλουν να δουν στον κόσμο».

Υπάρχει μια αρχαία ιστορία από τον λαό Κέτσουα στο Περού για ένα κολιμπρί και είναι σχετικά με το πως αντιδρούμε σε μια κρίση:

«Μια μέρα στο δάσος ξέσπασε μια φωτιά.

Όλα τα ζώα έτρεξαν να σώσουν τη ζωή τους.

Στάθηκαν στην άκρη της φλόγας, κοιτάζοντας τις φλόγες με τρόμο και θλίψη.

Πάνω από τα κεφάλια τους, ένα κολιμπρί πετούσε πέρα δώθε στη φωτιά, ξανά και ξανά.

Τα μεγαλύτερα ζώα ρώτησαν το κολιμπρί τι έκανε.

«Πετάω στη λίμνη για να πάρω νερό για να βοηθήσω στην κατάσβεση της φωτιάς».

Τα ζώα γέλασαν μαζί της και της είπαν: «Δεν μπορείς να σβήσεις αυτή τη φωτιά!»

Το κολιμπρί απάντησε: «Κάνω ό,τι μπορώ».

Το κολιμπρί βοηθάει να λυθεί το πρόβλημα, μία σταγόνα τη φορά. Γίνεται η αλλαγή που θέλει να δει στον κόσμο.

Μπορείτε να είστε και εσείς σαν το κολιμπρί. Οι ενέργειες που κάνετε, όσο μικρές και αν είναι, θα βοηθήσουν την επίλυση της κρίσης του νερού.

Οπότε, μένουμε και κοιτάζουμε ή αναλαμβάνουμε δράση;

Η δυσλειτουργία σε όλο τον κύκλο του νερού υπονομεύει την πρόοδο σε όλα τα μεγάλα παγκόσμια ζητήματα, από την υγεία έως την πείνα, την ισότητα των φύλων έως τις θέσεις εργασίας, την εκπαίδευση έως τη βιομηχανία, τις καταστροφές έως την ειρήνη.

Πίσω στο 2015, ο κόσμος δεσμεύτηκε με τον Στόχο Βιώσιμης Ανάπτυξης (SDG) 6 ως μέρος της Ατζέντας 2030 – πήρε την υπόσχεση ότι όλοι θα είχαν διαχειριστεί με ασφάλεια το νερό και την αποχέτευση μέχρι το 2030.

Αυτήν τη στιγμή, είμαστε σοβαρά εκτός τροχιάς. Δισεκατομμύρια άνθρωποι και αμέτρητα σχολεία, επιχειρήσεις, κέντρα υγειονομικής περίθαλψης, αγροκτήματα και εργοστάσια κρατούνται πίσω επειδή τα ανθρώπινα δικαιώματά τους στο νερό και την αποχέτευση δεν έχουν ακόμη εκπληρωθεί.

Το νερό μας επηρεάζει όλους, επομένως χρειάζεται όλοι να αναλάβουν δράση.

Εσείς και η οικογένειά σας, το σχολείο και η κοινότητά σας μπορείτε να κάνετε τη διαφορά αλλάζοντας τον τρόπο που χρησιμοποιείτε, καταναλώνετε και διαχειρίζεστε το νερό στη ζωή σας.

Παίξτε το ρόλο σας κάνοντας ότι μπορείτε!

Ποια είναι η παγκόσμια κρίση ύδρευσης και αποχέτευσης;

Όταν μιλάμε για την παγκόσμια κρίση ύδρευσης και αποχέτευσης, μπορεί να είναι δύσκολο να την οπτικοποιήσουμε. Τα γεγονότα και τα στατιστικά στοιχεία είναι σημαντικά, αλλά μπορεί να είναι απρόσωπα και να μην παρακινούν τους ανθρώπους να αναλάβουν δράση.

Οπότε, πώς θα σας φαινόταν αν εφαρμόζαμε την παγκόσμια κρίση σε μια κοινότητα μόλις 100 ατόμων;

25 άτομα θα έπρεπε να μαζεύουν μη ασφαλές νερό από ένα ρυάκι ή μια λίμνη, συχνά μακριά τους, ή να περιμένουν στην ουρά για ώρες και να πληρώνουν ακριβό τίμημα σε έναν πωλητή. Το νερό θα τους αρρώσταινε τακτικά, τόσο που δεν θα μπορούσαν να πάνε στη δουλειά ή στο σχολείο. Ο θάνατος από ασθένειες που μπορούν να προληφθούν πλήρως, όπως η χολέρα και ο τύφος, θα ήταν ένας διαρκής κίνδυνος.

22 άτομα είτε δεν θα είχαν άλλη επιλογή από το να πάνε στην τουαλέτα στους δρόμους, τους θάμνους ή τα χωράφια είτε να χρησιμοποιήσουν ανθυγιεινές και δυσλειτουργικές τουαλέτες. Οι γυναίκες και τα κορίτσια θα υπέφεραν περισσότερο καθώς θα ήταν πιο ευάλωτα σε κακοποίηση και επίθεση και δεν θα μπορούσαν να διαχειριστούν σωστά την εμμηνορροϊκή τους υγεία.

44 άνθρωποι θα ζούσαν σε περιοχές ευάλωτες σε ασθένειες επειδή τα λύματα και τα περιττώματά τους θα έρεαν πίσω στη φύση χωρίς να υποβληθούν σε επεξεργασία. Τα υπόλοιπα 56 άτομα, που έχουν ασφαλείς τουαλέτες συνδεδεμένες με συστήματα που επεξεργάζονται με ασφάλεια τα απόβλητα, δεν θα γνωρίζουν σε μεγάλο βαθμό πόσο σημαντικές είναι οι υπηρεσίες υγιεινής τους για την προστασία της υγείας και της ευημερίας τους.

Περίπου οι μισοί υγρότοποι γύρω από την κοινότητα θα είχαν χαθεί τις τελευταίες δεκαετίες, αυξάνοντας τον κίνδυνο πλημμύρας.

22 άτομα είτε θα εργάζονταν, είτε θα λάμβαναν περίθαλψη, σε μια μονάδα υγειονομικής περίθαλψης που δεν θα διέθετε βασική υπηρεσία ύδρευσης, με αποτέλεσμα να διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο μολυσματικών ασθενειών. Πολλοί από αυτούς θα λάμβαναν θεραπεία για ασθένειες που θα μπορούσαν να είχαν προληφθεί με ύπαρξη ασφαλούς νερού και αποχέτευσης στην κοινότητα.

Η γεωργία και η βιομηχανία σε κοντινή απόσταση θα έπαιρναν πάνω από το 80 τοις εκατό του διαθέσιμου νερού.

Λόγω της κλιματικής αλλαγής, οι ξηρασίες θα έπλητταν ολοένα και περισσότερο τους υδάτινους πόρους και τον εφοδιασμό τροφίμων. Οι πλημμύρες θα απειλούσαν να καταστρέψουν τις εγκαταστάσεις ύδρευσης και αποχέτευσης και να μολύνουν τους υδάτινους πόρους.

Η κοινότητα είναι απίθανο να είχε μια συμφωνία συνεργασίας με γειτονικές κοινότητες για την κοινή χρήση και την προστασία του νερού.

Τα φτωχότερα και πιο ευάλωτα μέλη της κοινότητας, που θα επηρεάζονταν δυσανάλογα από την κρίση, θα αντιμετώπιζαν τον μεγαλύτερο αγώνα για να τραβήξουν τη προσοχή των αρχών για τη βελτίωση των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης.

Αν μιλήσουμε σε πραγματικά νούμερα, η κατάσταση έχει ως εξής:
  • 1,4 εκατομμύρια άνθρωποι πεθαίνουν ετησίως και 74 εκατομμύρια θα έχουν μειωμένο προσδόκιμο ζωής από ασθένειες που σχετίζονται με την κακή ύδρευση, την αποχέτευση και την υγιεινή. (ΠΟΥ 2022)
    • Ασθένειες που μπορούν να προληφθούν, όπως η χολέρα και ο τύφος, αποτελούν θανάσιμη απειλή για τις κοινότητες που ζουν χωρίς ασφαλή διαχείριση ύδρευσης και αποχέτευσης, και οι επιπτώσεις των λοιμώξεων από παράσιτα του εντέρου και του υποσιτισμού από τακτικές κρίσεις διάρροιας και εμέτου μπορεί να έχουν ισόβιες συνέπειες.
  • Σήμερα, 1 στους 4 ανθρώπους – 2 δισεκατομμύρια άτομα – σε όλο τον κόσμο στερείται ασφαλούς πόσιμου νερού. (ΠΟΥ/UNICEF 2021)
    • «Ασφαλές» είναι η συντομογραφία του επίσημου όρου «ασφαλής διαχείριση», που σημαίνει πόσιμο νερό που υπάρχει στις εγκαταστάσεις, διαθέσιμο όταν χρειάζεται και χωρίς επικίνδυνη μόλυνση.
  • Σχεδόν ο μισός παγκόσμιος πληθυσμός – 3,6 δισεκατομμύρια άνθρωποι – στερείται ασφαλούς υγιεινής. (ΠΟΥ/UNICEF 2021)
    • «Ασφαλής υγιεινή» (επίσημα «ασφαλής διαχείριση αποχέτευσης») σημαίνει μια τουαλέτα που δεν είναι κοινόχρηστη με άλλα νοικοκυριά και όπου τα ανθρώπινα απόβλητα απορρίπτονται με ασφάλεια επιτόπου ή απομακρύνονται και υποβάλλονται σε επεξεργασία εκτός του χώρου.
  • 494 εκατομμύρια άνθρωποι εξακολουθούν να χρησιμοποιούν την πρακτική της «ανοιχτής αφόδευσης». (ΠΟΥ/UNICEF 2021)
    • Πολλοί άνθρωποι δεν έχουν άλλη επιλογή από το να πάνε στην τουαλέτα στην ύπαιθρο – σε χωράφια, θάμνους, υδρορροές και σοκάκια – συχνά μετά το σκοτάδι για να μην τους δουν. Σε άλλες περιοχές, οι εγκαταστάσεις είναι είτε κακώς συντηρημένες, απρόσιτες ή πολιτισμικά ακατάλληλες και έτσι οι άνθρωποι αρνούνται να τις χρησιμοποιήσουν.
  • Οι υγρότοποι αποξηραίνονται ώστε να χρησιμοποιηθούν για τη γεωργία, με περισσότερο από το 50% να έχει χαθεί από το 1900.
    • Αυτή είναι μια από τις πολλές συνδέσεις μεταξύ της υδάτινης και της κλιματικής κρίσης. Η απώλεια υγροτόπων αφαιρεί τους οικοτόπους για πολλά είδη, μειώνει τα ζωτικά φυτά και τα εδάφη που δεσμεύουν άνθρακα και καταστρέφει ένα οικοσύστημα που φιλτράρει φυσικά το νερό και προστατεύεται από πλημμύρες.
  • Η παγκόσμια ζήτηση νερού προβλέπεται να αυξηθεί κατά 55% έως το 2050, κυρίως λόγω των αυξανόμενων απαιτήσεων από τη μεταποίηση (αύξηση 400%).
    • Ο αυξανόμενος πληθυσμός θα καταναλώσει περισσότερα από τα πάντα. Το νερό είναι ένας πεπερασμένος πόρος υπό αυξανόμενη πίεση και γι’ αυτό πρέπει επειγόντως να είμαστε πολύ πιο αποτελεσματικοί και πιο δίκαιοι ως προς το πώς χρησιμοποιείται, πού και για ποιον.
  • Το 72% όλων των αναλήψεων νερού χρησιμοποιείται από τη γεωργία, το 16% από τους δήμους για νοικοκυριά και υπηρεσίες και το 12% από τις βιομηχανίες. (UN-Water 2021)
    • Η γεωργία είναι μακράν ο μεγαλύτερος καταναλωτής νερού στον κόσμο. Καθώς οι πληθυσμοί αυξάνονται και απαιτούν περισσότερη τροφή, πρέπει να κάνουμε τη γεωργία πολύ πιο αποδοτική στη χρήση του νερού.
  • Η ψύξη των σταθμών ηλεκτροπαραγωγής ευθύνεται για το 43% των συνολικών αναλήψεων γλυκού νερού στην Ευρώπη (πάνω από 50% σε αρκετές χώρες), σχεδόν το 50% στις ΗΠΑ και περισσότερο από το 10% του εθνικού ορίου νερού στην Κίνα. (ΟΗΕ 2014)
    • Και πάλι, αυτή είναι μια σύνδεση μεταξύ της δράσης για το νερό και της δράσης για την κλιματική αλλαγή. Όσο πιο γρήγορα απομακρυνόμαστε από την παραγωγή ενέργειας μέσω νερού υψηλής έντασης, τόσο πιο γρήγορα μπορούμε να μειώσουμε τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου και να μειώσουμε την πίεση των υδάτινων πόρων.

Τι μπορούμε να κάνουμε εμείς;

  • Εξοικονομούμε νερό, κάνουμε μπάνιο με λιγότερο νερό και δεν αφήνουμε τη βρύση να τρέχει
  • Επισκευάζουμε τις σωληνώσεις ύδρευσης και αποχέτευσης
  • Θέτουμε τέλος στη ρύπανση των υδάτων, δεν απορρίπτουμε έλαια, φάρμακα και χημικά στη τουαλέτα και το νεροχύτη
  • Καταναλώνουμε εποχικά και τοπικά, στηρίζουμε τις τοπικές επιχειρήσεις
  • Προστατεύουμε το περιβάλλον, φυτεύουμε νέα δέντρα και ανακυκλώνουμε
  • Μειώνουμε την κατανάλωση ηλεκτρικού ρεύματος, κλείνουμε τις ενεργοβόρες ηλεκτρικές συσκευές και αλλάζουμε τις παλιές με σύγχρονες, καλύτερης ενεργειακής απόδοσης

Διαβάστε τον Οδηγό του Τεμπέλη για να Σώσει τον Κόσμο, ώστε να πάρετε περισσότερες ιδέες και πληροφορίες:

LazyPersonGuide


https://www.worldwaterday.org/

https://www.unwater.org/bethechange/

https://www.un.org/sustainabledevelopment/takeaction/